Logo

Część z nas lubi być tytułowana, inni nie przywiązują do tego wagi. Są też tacy, którzy dostrzegają w tym zbędną „tytułomanię”. Zasady tytulatury są jednakże istotne z punktu widzenia dobrego wychowania.

 

 

Tytułowanie wciąż obowiązuje w różnych środowiskach. Dotyczy władz państwowych, duchowieństwa, ale także biznesu. Wykorzystywane jest w rozmowach i w korespondencji z osobami, których ranga ceremonialna, zawodowa, społeczna wymaga szczególnego uhonorowania.

 

 

Poniżej kilka przydatnych tytułów, z którymi miewamy problemy (zwroty w: korespondencji; bezpośrednio):

 

PREZYDENT - Jego Ekscelencja; Panie Prezydencie

PREMIER, SZEF RZĄDU – Jego Ekscelencja; Panie Premierze

AMBASADOROWIE – Jego Ekscelencja; Ekscelencjo 

PAPIEŻ – Jego Świątobliwość Papież; Ojcze Święty

KARDYNAŁ – Jego Eminencja; Eminencjo/Przewielebny Księże Kardynale

ARCYBISKUP/BISKUP (KATOLICKI) - Jego Ekscelencjo;  Ekscelencjo/Przewielebny Księże Arcybiskupie

REKTOR SZKOŁY WYŻSZEJ – Jego Magnificencja; Panie Rektorze

 

W środowisku biznesowym poprzez tytuły rozumiemy przede wszystkim sprawowane stanowiska (Prezes, Dyrektor, Brand Manager, itd.). Zwracając się do osób pełniących funkcje zastępców właściwe jest zwracanie się do nich bez podkreślania zastępstwa (do Wiceprezesa zawracamy się Prezesie).

Ponadto w przypadku osób sprawujących w przeszłości ważne stanowisko wypada używać ich dawnego tytułu.

 

Tytułowanie to forma wyrażania grzeczności. Warto z niej korzystać.

 

 

PS. Tytulaturę zamienił w prawdziwą sztukę Ludwik XIV.