Logo

Budowania dobrych relacji nie zaczyna się od tego, że kogoś obrazimy, nakrzyczymy na niego lub spluniemy mu pod nogi. Jeśli chcemy nawiązać z kimś nić porozumienia, to niezbędna jest uważność na tego człowieka, a ta postawa jest fundamentem dobrych manier i dobrego wychowania (dr Tomasz Sobierajski).

 

Czasami wydaje się, że savoir-vivre a inaczej: etykieta, kindersztuba, bon-ton, dobre maniery, to wyszukana i trącąca myszką wiedza. Bywa kojarzony z umiejętnościami prawidłowego jedzenia nietuzinkowych produktów, wiązania muszki, czy pisania eleganckiej korespondencji na papierze, co dziś szczególnie wydaje się nieużyteczne. Takie postrzeganie savoir-vivre wiele mu odbiera.

 

Dobre maniery to znacznie więcej – to nic innego jak umiejętność życia wśród ludzi. To zwyczajna uprzejmość, życzliwość i otwartość na otoczenie, a także uważność i zainteresowanie innymi ludźmi. To zatem szereg wskazówek i zasad dotyczących naszej zwyczajnej codzienności, choćby poruszania się właściwą stroną chodnika, używania magicznych: proszę, dziękuję, przepraszam, czy uszanowania pierwszeństwa w drzwiach osób wychodzących. To także wiele przyjemności, takich jak wręczanie i przyjmowanie prezentów oraz komplementowanie.

 

Savoir-vivre podpowiada nam wiele także w wyjątkowych okolicznościach, na przykład jak usadzać gości przy stole w trakcie dużych uroczystości rodzinnych, nosić smoking, czy prowadzić negocjacje w odmiennym środowisku kulturowym.

 

Znajomość savoir-vivre wiele wnosi do naszego życia, sprzyja budowaniu dobrych stosunków z rodziną i znajomymi oraz komfortowemu funkcjonowaniu w środowisku pracy.

 

Znajomość savoir-vivre po prostu ułatwia życie. Dzięki niemu wiemy jak zachowywać się w różnych sytuacjach i czujemy się bardziej komfortowo. Nie zapominajmy o tym także współcześnie w dobie mediów społecznościowych.  

 

 

 

PS. Kolejny 3 czerwca za nami. Kolejny Dzień Savoir-Vivre również. Warto go czcić nie tylko w tym dniu. To w końcu święto sztuki życia (fr. savoir – wiedzieć, vivre – żyć).