Logo

Dla niektórych etyka i etykieta to tożsame pojęcia. Używane bywają zamiennie. Czy to błąd? A może mają „coś” wspólnego?

Sięgając do jakiegokolwiek słownika dowiemy się, iż definicyjnie etyka to ogół norm moralnych uznawanych w pewnym czasie przez jakąś zbiorowość społeczną jako punkt odniesienia dla oceny i regulacji postępowania w celu integracji grupy wokół pewnych wartości, synonim moralności. W sensie filozoficznym zaś stanowi naukę dotyczącą moralności (Encyklopedia PWN).

Etykieta to zaś normy i reguły zachowania obowiązujące w danym środowisku (np. towarzysko, zawodowo); to innymi słowy kindersztuba, kurtuazja, czy po prostu dobre maniery.

Pojęcia te łączy zatem całkiem sporo, albowiem człowiek dobrze wychowany to taki, który przestrzega zasad etycznych, ma wzgląd na innych. Hołduje zasadom takim jak: szacunek, rozwaga, poszanowanie prywatności, tolerancja, dyskrecja, umiar, uczciwość, odpowiedzialność, rzetelność obiektywizm, dbałość o otoczenie.

Człowiek dobrze wychowany dba o normy etyczne także zawodowo. Czuje się odpowiedzialny za reprezentowaną organizację, jest lojalny i dyskretny, uczciwie realizuje powierzone zadania, podejmuje przejrzyste decyzje. To człowiek wysokiej kultury osobistej.

Niektóre organizacje, instytucje i firmy tworzą własne kodeksy etyki, które w naturalny sposób oddziaływają na kulturę osobistą ich pracowników.

Etyka i etykieta to nie to samo, ale zachodzą między nimi bardzo istotne powiązania.